لطفا به ادامه مطلب بروید........

 

درامتداد ظلم شاهان قاجار مردانی از بلوچستان  برای ازادی بپا خاستند که رضا خان میرپنج برای سرکوب آنان اقدام به دستگیری سران و مردان متنفذ و قدرتمند کرد که دوست محمد بارکزهی از ایرانشهر به تبعید برده شد که هرگز برنگشت 

و از چابهار دین محمد سردارزهی - ملامحمد شیران (عزیزی) - چاکر - هوت میرین - عازم خان بلیدهی که با حقه دعوت و دستگیر شدند از طریق دریا به بوشهر و از آنجا به تهران منتقل شدند که دین محمد هرگز برنگشت 

ملا محمد نیز بعد از یک سال زندان در تهران یازده سال تبعید در مشهد بعداز12 سال به وطن بازگشت که حدود ۴ سال بعد در درگیری با نیروهای شاه ظالم پهلوی در کوههای شالمال در جنوب نیکشهر به همراه ۲تن از همقطاران خویش گرگیج و جدگال به شهادت رسید که متاسفانه کسانی که موسوم به خوانین بودند و از قدرت مردان پاک طینت بلوچ سوء استفاده میکردند پا بفرار گذاشتند 

از رشادتهای ملا محمد برای نوشتن هفتادمن کاغذ بباید 

تنها این کافیست که در زمان شهادت هنوز که زخمی افتاده بود و افراد دولتی بکنارش میرسند نفراتی بلوچ خائن بعنوان چریک که در کنار قشون دولتی بودند خطاب به آنان میگوید بین شما کسی است که مرد باشد و مرا پیش از آنکه اسیر شوم خلاص کند 

کسی میگوید فردا روز طایفه عزیزی به خونخواهی شما برعلیه ما برمیخیزند 

ملا محمد میگوید خونم بر شما حلال 



برچست ها : ,,,